Θέρμανση
Η κεντρική θέρμανση είναι ένα είδος εγκατάστασης θέρμανσης κτιρίων. Ονομάζεται η παραγωγή θερμότητας για τη θέρμανση χώρων ή/και την παραγωγή ζεστού νερού χρήσης από ένα κεντρικό σύστημα εγκατεστημένο σε ένα κτίριο, πολυκατοικία ή συγκρότημα κτιρίων για το σκοπό αυτό.
Το κεντρικό αυτό σύστημα αποτελείται από ένα σύνολο αλληλοσυνδεδεμένων συσκευών και οργάνων, και συγκεκριμένα από το λέβητα, τον καυστήρα, τον κυκλοφορητή, τη δεξαμενήκαυσίμων, τις διατάξεις ασφαλείας, τις σωληνώσεις, την καπνοδόχο και τα θερμαντικά σώματα.
Η ενέργεια που παράγεται μεταφέρεται στους διάφορους χώρους μέσω ενός θερμαντικού μέσου (νερό, ατμός, αέρας) ενώ η διανομή επιτυγχάνεται μέσω ενός δικτύου σωληνώσεων ή αεραγωγών, ή ακόμη και με συνδυασμό και των δύο.
Kεντρική θέρμανση: προσφέρει μόνο πλεονεκτήματα
Η χρήση του φυσικού αερίου στην κεντρική θέρμανση αποτελεί σήμερα μια σημαντική λύση για κάθε νοικοκυριό αφού μπορεί να υπάρχει η ταυτόχρονη παροχή θέρμανσης και ζεστού νερού (με απαραίτητη την παρουσία boiler).
Η μετατροπή της εγκατάστασης θέρμανσης για χρήση φυσικού αερίου είναι εύκολη οικονομική και συμφέρουσα. Με την τήρηση των προβλεπόμενων κανονισμών, αρκεί μόνο η αντικατάσταση του καυστήρα, εργασία εύκολη και απλή που μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμα και κατά την διάρκεια του χειμώνα χωρίς να δημιουργούνται προβλήματα στα διαμερίσματα που εξυπηρετούνται.
Οι περιοδικοί ανεφοδιασμοί, οι δυσάρεστες οσμές και η εξοικονόμηση χώρου για την εγκατάσταση δεξαμενών αποθήκευσης αποτελούν πλέον παρελθόν καθώς η παροχή φυσικού αερίου είναι συνεχής ενώ δεν απαιτείται αποθήκευση του καυσίμου. Απλοποιείται η χρήση και η διαχείριση αφού ο καταναλωτής έχει άμεση πληροφόρηση για την ποσότητά καυσίμου που έχει καταναλώσει.
Όσον αφορά στο κόστος μετατροπής των συσκευών είναι χαμηλότερο από αυτό των υπόλοιπων εναλλακτικών καυσίμων καθώς απαιτείται μόνο η αντικατάσταση του καυστήρα.
Επιπλέον το φυσικό αέριο κοστίζει λιγότερο σε σχέση με τις ανταγωνιστικές μορφές ενέργειας και διακρίνεται για την υψηλή ενεργειακή του απόδοση και για τις περιορισμένες επιπτώσεις στο περιβάλλον, αφού η καύση του δεν αφήνει ίχνη και υπολείμματα, ούτε παράγει ενώσεις θείου που συνιστούν μία από τις σημαντικότερες αιτίες ρύπανσης.
Ο όρος «αυτόνομη θέρμανση» χρησιμοποιείται για να περιγράψει την εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης που παρέχει στους ιδιοκτήτες τη δυνατότητα ανεξάρτητης ρύθμισης της θερμοκρασίας χώρου μεταξύ των διαμερισμάτων της οικοδομής. [1]Η αυτονόμηση των διαμερισμάτων μπορεί να γίνεται με έλεγχο από έναν θερμοστάτη χώρου και:
βάνα αυτονομίας (σε κεντρική θέρμανση).θερμοστατικές κεφαλές / ασύρματες θερμοστατικές κεφαλές (σε κεντρική θέρμανση). αυτονόμηση με κυκλοφορητές σε (κεντρική θέρμανση). ατομικός λέβητας αερίου (υπό προϋποθέσεις) ατομικός λέβητας θέρμανσης πετρελαίου (υπό προϋποθέσεις) αντλία θερμότητας ατομικός λέβητας πέλλετ (υπό προϋποθέσεις) ηλεκτρική θέρμανση
Παρά τα μειονεκτήματα της και τις προστριβές που μερικές φορές δημιουργεί η χρήση της, η θέρμανση με κεντρική εγκατάσταση είναι σχεδόν πάντοτε ο οικονομικότερος τρόπος θέρμανσης μιας οικοδομής, ή αν δεν είναι, μπορεί να γίνει, με βελτίωση και εκσυγχρονισμό της εγκατάστασης θέρμανσης. Γι ‘αυτό θα πρέπει πρώτα να εξαντλούνται τα περιθώρια συνεννόησης μεταξύ συνιδιοκτητών πριν αυτοί αποφασίσουν να αποσυνδεθούν από την κεντρική θέρμανση.
“Μη-αυτόνομη” θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια εγκατάσταση θέρμανσης (συνήθως παλιάς πολυκατοικίας) που αποτελείται από έναν κεντρικό λέβητα που τροφοδοτεί με ζεστό νερό τα θερμαντικά σώματα όλων των διαμερισμάτων ταυτόχρονα, μέσω σωλήνων που διατρέχουν κατακόρυφα την οικοδομή.
Στις παλαιότερες εγκαταστάσεις, οι σωληνώσεις της θέρμανσης είναι κοινές για όλα τα διαμερίσματα της οικοδομής και συνήθως διατρέχουν την οικοδομή. Με περισσότερες από μία κεντρικές κατακόρυφες στήλες που διέρχονται από όλες τις ιδιοκτησίες. Έτσι, στις οικοδομές αυτές, δεν είναι δυνατή η ανεξάρτητη ρύθμιση της θερμοκρασίας σε κάθε διαμέρισμα, αλλά τα διαμερίσματα θερμαίνονται όλα μαζί τις ώρες που λειτουργεί η εγκατάσταση.
Το γεγονός αυτό έχει αρνητικές επιπτώσεις τόσο στην ποιότητα της θέρμανσης όσο και στο κόστος λειτουργίας της εγκατάστασης. Στις οικοδομές αυτές η ομοιομορφία στην θερμοκρασία κάθε διαμερίσματος εξαρτάται από την ακρίβεια και την επιτυχία της μελέτης θέρμανσης και την συνολική ποιότητα κατασκευής (κυρίως όσον αφορά στη μόνωση) της οικοδομής. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στις οποίες πολλά διαμερίσματα σε τέτοιες οικοδομές υπερθερμαίνονται κατά τις ώρες θέρμανσης και οι ένοικοι αναγκάζονται να ανοίξουν τα παράθυρα και τις μπαλκονόπορτες (πράγμα που συνεπάγεται μεγάλη σπατάλη ενέργειας), όπως επίσης δεν είναι και λίγες οι περιπτώσεις διαμερισμάτων που δεν θερμαίνονται επαρκώς (κυρίως στον τελευταίο όροφο της οικοδομής).
Τα συστήματα που ενδείκνυνται για την κατασκευή ατομικής εγκατάστασης, είναι:
Αυτόνομη θέρμανση με ατομική μονάδα φυσικού αερίου.
Αυτόνομη θέρμανση με ατομικό λέβητα πετρελαίου
Αυτόνομη θέρμανση με αντλία θερμότητας.
Αυτόνομη θέρμανση με ηλεκτρικό λέβητα
Αυτόνομη θέρμανση με ηλεκτρικά θερμαντικά σώματα